معنی کم عقلی

Frivolity

سخافت

رعونت

بالاخانه اش را اجاره داده است

رعنایی

سفه

سفه

نادانی حماقت کودنی.

خردیک خردی (صفت) منسوب به عقل. یا دلیل عقلی. برهانی که مبنای آن بر استدلال عقلی باشد مقابل دلیل نقلی.

کم خردی کم عقلی حماقت.

عقلی. [ع َ] (ص نسبی) منسوب به عقل. هر امری که حس باطن را در آن مدخلیتی نباشد، آن را عقلی نامند، و این معنی بنا بر قول مشهور باشد. و گاه اطلاق شود بر چیزی که آن چیز و یا ماده ٔ آن به تمامی به یکی از حواس ظاهره ادراک نشود خواه جزئی از ماده ٔ آن چیز ادراک شده یا نشده باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون). مقابل حسی. و رجوع به عقل شود:
نظر تیره در این راه نداند سر خویش
ورچه رهبر بسوی عالم عقلی نظر است.
ناصرخسرو.
بحث عقلی گر در و مرجان بود
آن دگر باشد که بحث جان بود.
مولوی.
- دلیل و حجت عقلی، برهانی که مبنای آن بر استدلال عقلی باشد، در مقابل دلیل نقلی. (از فرهنگ فارسی معین):
ظاهری راحجت از ظاهر برم
پیش عاقل حجت عقلی برم.
ناصرخسرو.

سبک عقلی. [س َ ب ُ ع َ] (حامص مرکب) تنک خردی. سخافت. کم عقلی.

خام عقلی. [ع َ] (حامص مرکب) حماقت. دیوانگی. کم عقلی. ناتوانی. (ناظم الاطباء). عمل خام رای. عمل ناقص رای.

عقلانی،
(متضاد) نقلی

مبتنی بر عقل،
ویژگی آنچه ادراک آن با قوۀ عقل صورت می‌گیرد،

دماغی , روحی , مغزی , هوشی , فکری , روانی

270